บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสงขลา เขต 1
THE ROLE OF SCHOOL ADMINISTRATORS IN PROMOTING LEARNING MANAGEMENT USING LOCAL WISDOM UNDER SONGKHLA PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 1
Abstract
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น 2) เปรียบเทียบบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น จำแนกตาม เพศ อายุ วุฒิการศึกษา ประสบการณ์ทำงาน และขนาดสถานศึกษา และ 3) ศึกษาแนวทางการพัฒนาบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น กลุ่มตัวอย่างคือ ครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสงขลา เขต 1 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 291 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นตามขนาดสถานศึกษา จากนั้นสุ่มอย่างง่ายโดยวิธีจับสลาก เครื่องมือการวิจัยเป็นแบบสอบถามประมาณค่า 5 ระดับ ค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม เท่ากับ .975 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที การทดสอบค่าเอฟ
ผลการวิจัยพบว่า 1) บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก 2) บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น จำแนกตามเพศ อายุ ประการณ์การทำงานในภาพรวมไม่แตกต่างกัน วุฒิการศึกษาในภาพรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และขนาดสถานศึกษาในภาพรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 และ 3) ผู้บริหารควรเปลี่ยนบทบาทเป็นผู้เอื้ออำนวยการการเรียนรู้ สนับสนุนครูในการวัดและประเมินผลอย่างมีระบบ ร่วมมือกับบุคลากรในสถานศึกษาในการวางแผนและสร้างหลักสูตรที่ตอบสนองต่อความต้องการของผู้เรียน สนับสนุนครูให้ทำวิจัยในชั้นเรียนเพื่อพัฒนาการเรียนการสอน ให้ความสำคัญกับการนิเทศภายใน และส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการศึกษา
This research aims to 1) study the role of school administrators in promoting learning management through the use of local wisdom in schools and 2) compare the role of school administrators in promoting learning management through the use of local wisdom in schools categorized by age, education level, work experience, and school size; and 3) explore ways to develop the role of school administrators in promoting learning management through the use of local wisdom in schools. The sample group comprised 291 teachers from schools under the Songkhla Primary Education Service Area Office 1 in the 2024 academic year. A stratified random sampling method was used based on school size, followed by simple random sampling using a lottery method. The research instrument was a five-point Likert scale questionnaire with a reliability coefficient 0.975. The statistical analyses included percentage, mean, standard deviation, t-test, and ANOVA.
The research findings indicated that 1) The study on the role of school administrators in enhancing learning management through local wisdom, both generally and in specific aspects, was rated highly 2) The comparative analysis of school administrators' involvement in enhancing learning management through local wisdom, categorized by gender, age, and overall work experience, revealed no significant differences. The total educational qualifications showed a statistically significant difference at the .01 level, while the overall school size demonstrated a statistically significant difference at the .05 level; and 3) The school administrators ought to transition into facilitators of learning, assist teachers in systematic assessment and evaluation, collaborate with staff in the schools to design curricula that address learners' needs, aid teachers in conducting classroom research to enhance teaching and learning, prioritize internal supervision, and encourage community involvement in educational governance.
ผลการวิจัยพบว่า 1) บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก 2) บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น จำแนกตามเพศ อายุ ประการณ์การทำงานในภาพรวมไม่แตกต่างกัน วุฒิการศึกษาในภาพรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และขนาดสถานศึกษาในภาพรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 และ 3) ผู้บริหารควรเปลี่ยนบทบาทเป็นผู้เอื้ออำนวยการการเรียนรู้ สนับสนุนครูในการวัดและประเมินผลอย่างมีระบบ ร่วมมือกับบุคลากรในสถานศึกษาในการวางแผนและสร้างหลักสูตรที่ตอบสนองต่อความต้องการของผู้เรียน สนับสนุนครูให้ทำวิจัยในชั้นเรียนเพื่อพัฒนาการเรียนการสอน ให้ความสำคัญกับการนิเทศภายใน และส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการศึกษา
References
จุรีพร นิลแก้ว, สมใจ สืบเสาะ. (2566). บทบาทของผู้บริหารในการส่งเสริมการใช้นวัตกรรมและ เทคโนโลยีสารสนเทศด้านการจัดการเรียนรู้ของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาชุมพร เขต 1. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย. 7(1). 83–98.
ชัยยนต์ เพาพาน. (2559). แนวคิดและทฤษฎีพื้นฐานการเป็นผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 12(1). 1-9.
ชุติมาพร เชาว์ไว. (2563). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการบริหารแหล่งเรียนรู้ภายในสถานศึกษา สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดปทุมธานี. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย. 3(1). 1-10.
ไชยา ภาวะบุตร. (2565). ผู้บริหารสถานศึกษายุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพ การบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย. 4(4). 41–50.
ปรัชญา กาดีโลน. (2561). บทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการการใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นในการจัดการเรียนรู้ ตามการรับรู้ของครูในสถานศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชุมพร เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
ปิยาภรณ์ พูลชัย. (2565). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญตามความคิดเห็นของครูผู้สอน สังกัดนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
เปรมประพัทร นิ่มน้อย. (2560). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งเสริมการจัดการเรียนรู้โดย เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญของโรงเรียนวัดสุทธิวราราม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. วารสารรามคำแหง. 2(1) 1-11.
ฝาริด หมันหลี. (2565). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการเสริมสร้างแรงจูงใจการปฏิบัติงานของครูและบุคลากรทางการศึกษา โรงเรียนเอกชนระดับมัธยมศึกษาในสังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษาเอกชนจังหวัดกระบี. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิตสาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
มลวิภา ชนะทิพย์. (2567). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการบริหารแหล่งเรียนรู้ในสถานศึกษาสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษจังหวัดลำพูน. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์. 9(1). 1-12.
รัชณี ดวงแก้ว วินัย ทองมั่น และวิรัช จงอยู่สุข. (2565). แนวทางการบริหารภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของผู้บริหารโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 3. วารสารวิจัยวิชาการ. 5(3). 1-16.
วัฒนชัย บุญสนอง. (2561). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการจัดการเรียนการสอนตามการรับรูของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชุมพร เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
ศิริวรรณ วณิชวัฒนวรชัย และชลธิชา หอมฟุ้ง. (2561). การบูรณาการเชิงสร้างสรรค์ภูมิปัญญาท้องถิ่น สู่การจัดการเรียนการสอนในศตวรรษที่ 21. Veridian E-Journal,Silpakorn University. 11(3). 2551–2563.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสงขลา เขต 1 (2567). แผนปฏิบัติการสำนักงานเขตพื้นที่ประถมศึกษาการศึกษาสงขลา ประจำปีงบประมาณ 2567. สืบค้นเมื่อ 16 เมษายน 2567. จาก https://www.ska1.go.th/files/com_content/202312/20231227
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ 2560-2570. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ. บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
ฮำดัน สาอุ. (2565). การส่งเสริมการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญของผู้บริหารสถานศึกษาในอำเภอสุคิรินสังกัดสำนักงานพื้นที่การศึกษานราธิวาส เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Sample size determination table. Educational and psychological Measurement. 30(3). 607-610.
